Dziś zacznę nietypowo od cytatu z XIX-wiecznej książki kucharskiej Jana Szyttkera o tytule Kuchnia myśliwska czyi na łowach. Zagłębimy się w tradycyjnych przepisach kuchni polskiej w nieco odświeżonym wydaniu. Wziąć kilka funtów, miarkując po wielkości głowy, sarniny lub zajęczego mięsa, słoniny domowej nie jełkiej, skroić ją w plastry (…) Następnie w moździerzu lub stępce utłukszły należycie wątróbkę, dodać mięso zwierzyny i znowu to razem przetłuc i wymieszać; z kolei dodać słoninę i tłuc na nowo, dodawszy kilka cebul drobno usiekanych, usmażonych na śle bułki utarte miększą kwartę, soli miałkiej w miarę, pieprzu pawiana pełną łyżeczkę, aneliskiego dwie łyżeczki(…) Jest to fragment opisujący faszerowanie głowy dzika, niegdyś popularnego dania. Ja dzisiaj nie będę na tyle kontrowersyjny, aby przygotować samą głowę, lecz jeden ze smaczniejszych kawałków zwierzęcia, a mianowicie szynki.
Podstawą naszego dania będzie marynata składająca się z octu jabłkowego, goździków jałowca, tymianku, kolendry, czosnku (ale nie obranego), marchwi, pietruszki, selera oraz Finlandii. Jej obecność może nieco dziwić, lecz nada mięsu charakterystycznego smaku. Warto również pamiętać, że im więcej alkoholu w marynacie, tym krótszy czas marynowania. Dlatego nie można go skrócić za bardzo, gdyż mięso nie przejdzie odpowiednio smakami. Tak przygotowaną zalewę, gotujemy studzimy i zanurzamy w niej mięso. Wkładamy na 3 dni do lodówki. Po 3 dniach szynkę nakrajamy na środku. Tak przygotowaną szynkę wypełnimy farszem z mięsa królika wątróbki oraz słoniny. Dosyć ważne, aby był on tłusty, gdyż sama szynka z dzika za dużo tłuszczu nie posiada. Do brytfanki przekładamy warzywa z marynaty, nafaszerowaną szynkę, którą z góry obłożymy jeszcze słoniną i rozpoczynamy proces pieczenia, który będzie trwał około czterech godzin. Dodatek towarzyszący temu daniu to sos z klementynek. Słodki, doprawiony 30 ml Finlandii, podkreśli smak mięsa, Jego przygotowanie zaczynamy od gotowania przez 20 minut skórek klementynek, proces ten powtarzamy dwa lub trzy razy, aby pozbyć się goryczki ze skórki. W drugim garnku rozpuszczamy cukier z wodą i oliwą w kieliszku Finlandii. Ugotowaną skórkę z owoców blendujemy wraz z syropem. Szynkę podajemy z gotowanymi ziemniakami, ucieranymi z masłem i tartą truflą. Trufle można zastąpić, truflą ze słoiczka dostępną w delikatesach. Mięso po długim pieczeniu wychodzi bardzo kruche, a jego smak ciężko jest porównać do innego.
Drugie danie, które chciałbym zaproponować, także idealnie pasujące do Finlandii, a przy tym mniej pracochłonne to tatar ze śledzia. Finlandii nie będzie tylko towarzyszyła przy talerzu, lecz stanie się ona jednym ze składników. Śledzie myjemy, osuszamy kroimy w kostkę i marynujemy wraz z sambalem, marynowanym imbirem oraz sokiem z limonki przez około dwie godziny. W międzyczasie kroimy drobno korniszony, koperek oraz skórkę z limonki. Całość mieszamy wraz z kieliszkiem Finlandii. Podajemy z grzanką z chleba.
Finlandia Vodka – jakość z natury
Finlandia Vodka to krystalicznie czysta wódka, która wyróżnia się łagodnym, wyraźnym smakiem oraz najwyższą, niezmienną jakością. Od półwiecza powstaje tylko w jednym miejscu na świecie – niewielkiej miejscowości – Ramajäki. Od półwiecza również do jej tworzenia wykorzystywane są tylko naturalne składniki, pochodzące z mroźnej Finlandii, jednego z najczystszych zakątków świata. To tam, w promieniach północnego słońca, dojrzewa fiński jęczmień. Tam też znajdują się polodowcowe źródła, z których czerpana jest woda, wykorzystywana do produkcji Finlandia® Vodka. Ale Finlandia® Vodka to również synonim najwyższej jakości oraz nieskazitelnej czystości. Zawdzięcza je perfekcyjnej destylacji, która wieńczy proces tworzenia wódki.
Tradycyjnie znaczy smacznieŻyj niezwyczajnie. Pij odpowiedzialnie. www.pijodpowiedzialnie.pl
